Yaşanan sarsıntıdan birçok kişinin psikolojisinin etkilendiğini belirten Psikiyatri Uzmanı Dr. Ahsen Büyükavşar, “Deprem, travma sonrası gerilim bozukluğuna yol açabilir” dedi.
Kahramanmaraş’ta meydana gelen ve 10 vilayette yıkıma neden olan zelzelede can kaybı ve yaralı sayısı artmaya devam ederken uzmanlar sarsıntı sonrası psikolojinin olumsuz etkilenmesine ait ihtarlarda bulundu.
Depremin ruh sıhhatini derinden etkilediğini tabir eden Psikiyatri Uzmanı Dr. Ahsen Büyükavşar, “Depremin üstünden bir haftadan çok vakit geçmiş olduğu halde hala tedirginliklerimiz olabilir. Çok dehşet, çaresizlik, dehşete düşme hisleri, şok, hislerinizi hissedememe, tepkisizlik ve ağlayamama, zelzele olayını daima tekrar yaşıyor üzere hissetme, zelzele anlarını tekrar tekrar hatırlayabilir, yaşananlarla ilgili düşler ya da gündüz hayalleri görebilir, olay güya tekrar oluyormuş üzere hissedebilirsiniz.
Deprem olayını hatırlatan yerlerden ya da durumlardan kaçınabilir, olayın tamamını ya da birtakım kısımlarını hatırlayamayabilir, sarsıntının olduğu meskene giremeyip, insanlardan uzaklaşıp, olayla ilgili konuşmayı istemeyebilirsiniz. Çok gerginlik belirtileriniz olabilir. Uykusuzluk, sonluluk, çabuk öfkelenme, çok irkilme, çarpıntı, titreme, nefes almakta zorluk yaşayabilirsiniz. Geleceğinizin kalmadığı hissine kapılabilirsiniz. Yakınlarınızın vefat etmesi ile ilgili olarak kendinizi hatalı hissedebilirsiniz. Sarsıntı akut periyotta endişe, telaş oluşturur. Uzun periyotta ise travma sonrası gerilim bozukluğu oluşumuna neden olabilir” dedi.
Dr. Ahsen Büyükavşar, “Deprem yaşamış bireylerde tüm bu belirtilerin görülmesi imkanıdır. Fakat bu yakınmalar azalmıyorsa, hayatınızı güçleştiriyorsa, bölgedeki size yardımcı olmaya hazır ruh sıhhati uzmanlarına ya da ruh sıhhati uzmanı bulunan merkezlere başvurmalısınız” halinde konuştu.
Deprem sonrası çocukların çok dehşet, çaresizlik hissedebileceğine dikkat çeken Dr. Büyükavşar, şunları söyledi:
“Çocuklarınızı yaşadıklarını anlatmaya yüreklendirin. Endişe, kızgınlık üzere hislerini tabir etmelerine müsaade verin, ağlamalarını önlemeyin, tekrarlayan sorularına yanıt verin. Yaşadıklarının son derece doğal olduğunu, bir hastalık olmadığını anlatın. Çocuklarınızın en temel gereksinimi kendilerinin ve sizin inançta olduğunu hissetmektir. Çocuklarınızı yanınızdan uzaklaştırmayın, beslenme, barınma, ilgi muhtaçlığını direkt siz karşılayın.
Çocuklarınıza yardımcı olabilmenizin birinci kaidesi sizin elinizden geldiği kadar sakin, itimat verici, dengeli bir hal içinde olmanızdır. Yaşadıklarının son derece doğal olduğunu, bir hastalık olmadığını anlatın. Zelzele sırasında ve sonrasında duyduklarını, gördüklerini ve yaşadıklarını anlatması tarafında ona takviye verin, anlatmaya yüreklendirin. Korkularını dinleyin ve yargılamadan, empatik bir halde cevaplayın. Anlatmak istemezse zorlamayın. Ne vakit anlatmak isterse o vakit dinleyebileceğinizi söyleyin.”