Pashaol Konağı, Ordu şehir merkezinin Selimiye semtinde, Taşokak ve Elkocak caddelerinin kesiştiği yerde Pashaol Hüseyin Efendi tarafından 1896 yılında yaptırılmıştır. Bahçeler dahil 625 metrekarelik bir alan üzerine inşa edilen köşkün taşı Unje’den, kerestesi Romanya’dan getirilmiş ve inşaatı İstanbullu ustalar tarafından yapılmıştır.
19. yüzyıl sivil mimarisinin en güzel örneklerinden biri olan Pashaor Konağı, zemin kat dahil üç katlıdır. Birinci kata giriş doğu kapısından, birinci kata ise kuzey ve batı kapılarından girilmektedir.
villa; birinci ve ikinci katları ayıran silmeler ile binanın köşelerinde kaide ve sermaye yarım sütunları ve bitki biçimli kamburlarla desteklenen ve tirizlerle çerçevelenmiş saçak yıldızları ile zengin, taş işçiliği gösterir. Bahçe duvarları, merdivenler, balkonlar ve çatı uçlarında bulunan işlemeli taş korkuluklar, konağın dışına hareket kazandıran diğer unsurlardır.
Konağın bahçesinde bir fıskiyeli gölet ve şimdi ahşapla kaplanmış orijinal bir taş fırın bulunmaktadır. Pashaor Konağı’nın birinci katı taş döşelidir. Birinci ve ikinci katlar ahşap zeminlidir. Tavan ahşap kaplamadan yapılmıştır.
Köşkün üst katında bulunan sofanın ahşap tavanı yağlı boya desenlerle süslenmiştir. Tavanın ortasında baklava biçimli bir bitki motifi yer almaktadır. Köşe madalyonları farklı manzaraları tasvir ediyor. Bu kattaki banyoda desenli fayanslar var.
Paşa Konağı 1982 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü tarafından kamulaştırıldıktan sonra 1983 yılında restorasyona başlanmıştır. 1987 yılında restorasyon ve teşhir düzenlemeleri ile tamamlanan konak, Pashaol Evi ve Etnografya Müzesi olarak faaliyet göstermiştir. Binanın zemin katı idari, zemin katı etnografik çalışmalar için bir bölüm olarak kullanılmaktadır.
Silah, mücevher, kadın ve erkek giyimi gibi ürünler sergileniyor. İkinci kat ise 19. yüzyıl konağı karakterini yansıtır ve kanepeler, Paşa’nın babaanne odası, oturma odası, misafir odası, yatak odası ve dolap ile tam donanımlıdır. Pashaor House Etnografya Müzesi’nde sergilenen önemli eserler Apollon Heykeli (MÖ 1) yüzyıl, Helenistik dönem) İlyada’da “Lycegenes” olarak adlandırılan Apollon, burada gümüş yaylı bir okçu olarak bir ok kılıfı taşırken gösterilmiştir.
